 Velen kennen inmiddels wel de parabel van het flesje water:
> Koop je het in de supermarkt, kost het 0,80 > Koop je het in de kiosk, kost het 2,80 > Koop je het in een sjieke tent, kost het 5,80 Kortom, net waar het staat. Het blijft hetzelfde flesje met dezelfde inhoud maar de context bepaalt de identiteit en daarmee wat het waard is. Wat als je dit vertaalt naar je eigen situatie? Je hebt te bieden wat je te bieden hebt. Niets meer en niets minder. En dat verschilt van mens tot mens. Maar wat het échte verschil maakt, is waar je jezelf kan plaatsen. In de ‘supermarkt’, de ‘kiosk’ of ‘sjieke tent’. En ik ervaar dat ik daar bewust een keuze in kan maken. En dat ik zelfs nog geloofd word als ik voor ‘sjiek’ ga. Kortom, dubbel geluk. Maar wat als je buiten het schap beland? Gister bij een meet-up van The Present x MiGreat, realiseerde ik me dat sommigen namelijk geen keus hebben. Zoals vluchtelingen die huis en haard moeten verlaten, bruusk ontdaan van al hun bezit en gestript van hun identiteit. Geconfronteerd met een keiharde devaluatie, puur omdat wij ze hier vertellen dat ze eigenlijk niet op ‘ons’ schap passen. Datzelfde flesje water wordt waardeloos verklaard, terwijl ik lekker ‘sjiek’ zit te wezen en maar denken dat ik het allemaal aan mezelf te danken heb. Je merkt het, deze hele reflectie gaat over waardevol, waardeloos en de dunne lijn die er tussen loopt. En hoe we onszelf en de medemens (on)bewust flessen. Waarom ik dit deel? Omdat ik me geconfronteerd voelde met mijn eigen privilege en het gevoel van verantwoordelijkheid dat dit oproept. Dé oplossing heb ik niet, maar de meet-up gister heeft mij in ieder geval aangespoord mijn (over)waarde actiever in te brengen, juist daar waar het soms minder sexy is. Dus vanaf vandaag mag ik mezelf lid van The Present 100 noemen. Een club van 100 ondernemers die samen het voortouw neemt naar een schappelijke vorm van ondernemerschap, van waarde voor iedereen. En dat vind ik dan weer mega cool. En misschien jij ook wel, dus check meteen even uit wat Marnix Geus en consorten voor moois aan het opbouwen zijn en laat je inspireren. Einde bood-schap 😉
0 Opmerkingen
 How I thought entrepreneurship works:
> Working 24/7, 6 days a week > Heavy burden of responsibilities; no time for holidays > Big plans, big investments, big staff, big stress How I figured entrepreneurship works for me: > Working maximum 7 hours a day 4 days a week > 2 months free from paid work a year to reflect and regenerate > Organic expansion, in line with my own growth, interests and priorities I learned, it’s about drafting your own definition. And believing in can be done accordingly. And definitions may vary per individual, big time. And may also change in time. But for now… This is me, wearing my ultimate happy face. During a pre-workday ski in Sankt Anton am Arlberg, where I spend half of my time. Feeling the luckiest girl in the world. Entrepreneurship can be an enabler of joy, as much as an inhibitor. Be conscious about it folks & allow yourself to enjoy your process!  Elk jaar blader ik op 1 januari mijn agenda door van het voorgaande jaar. Dag voor dag, week voor week.
En elk jaar dezelfde conclusie: pfff, wat was het leuk, maar wat was het véél! 🙈 Na het zoveelste jaar een pijnlijk stukje bewustwording. Maar weetje… ik geloof dat dit jaar een breekjaar was 🌓 Het begon met het voornemen om ‘mijn agenda andersom te plannen’. Welke ruimte richt ik in voor mezelf, zodat ik vanuit de juiste energie me kan richten op al het andere? Dit leidde tot: > de keuze om tijdens mijn dalmaanden juli en augustus ook écht werkvrij te nemen > het besluit om meer tijd in de bergen door te brengen, met St. Anton als tweede thuisbasis > bewustere prioriteit bij eigen fundament in plaats van ondernemerschap Deze afbakening leidde ook tot scherpere keuzes in werk; wat past écht, waar wil ik NU mijn aandacht aan besteden, wat brengt ruis en doe ik dus (nog) niet? En ja, nog steeds merk ik hoe makkelijk ik het gaspedaal intrap, hoe snel dingen kunnen gaan en hoe makkelijk ik me verantwoordelijk voel 🎢 Maar dat is niet erg, want dat is ook waarom wat ik doe ‘werkt’. Maar door het verlengen van mijn horizon lijkt de haast er af te gaan: het hoeft niet altijd meer NU. En in het proces heb ik meer oog voor simpel. Immers, waarde ontstaat minstens zo vaak door zaken wég te halen dan door zaken toe te voegen ✂ Of in proper English: less becomes more. Op alle fronten 📊 Vanaf deze plek wil ik graag alle klanten en “collega’s” bedanken voor het afgelopen jaar: voor jullie inspiratie, support, resultaten, reflecties, leiderschap, mooie opdrachten en het lachen 💛 Op een mooi 2023 allen… Keep It Soulful&Simple [KISS] 😉  This summer I am on a two month break of entrepreneurship. To...
... follow my joy ... connect with loved ones ... be open to what emerges ... play ... check my course ... laugh and learn ... have no clue at all ... bore myself at times ... regenerate Yes, that’s what I’m up to. And of course, it’s awesome, a luxury and perhaps for some of you over the top. But to me it’s equally about leadership and to (literally) walk my talk. Walking the talk of: > adding play & pause to performance & perseverance > celebrating the love for life and leading it intentionally > accelerating by allowing and not-doing And you know, I am not writing this to tell you to take off all summer too. Or climb mountains for 10 days (oops…). Or change much of whatever you are doing. ✌️ But what I do know is that we all need space and time to reflect, recharge and regenerate. Although we also know that can be challenging with our busy agenda's and bold ambitions. And that’s why I am happy to host another #24hBuitenspelen right after summer. That's like a two month break in just 24 hours ;-) Ready to explore what it could do for you? 👉 https://lnkd.in/ex3VEwiE Would love to see you there. So we can walk our talk together. Enjoy your summer y’all.  “Er is niets wat er valt te leren. Het is meer een kwestie van in herinnering brengen.”
Aldus Plato. En die zal het wel weten, toch? 🤷♀️ Vaak zijn we met elkaar gericht op de gedachte van ‘méér’. Als iets niet helemaal werkt, dan voegen we daar kennis/acties/zaken aan toe, net zolang tot het hopelijk wel werkt. Dat doen we in onze bedrijven, teams en op persoonlijk vlak. En zo creëren we (veelal onbewust) een steeds complexere realiteit, met toenemende verantwoordelijkheden. 😳 En die druk voelen we. Ondertussen doen we ook nog ons best om onze purpose te ‘vinden’. Alsof ‘ie ‘kwijt’ is, foetsie. Maar misschien ligt ‘ie gewoon verstopt onder de veelheid van alles… 🧹 Dus dat, als je die veelheid simpelweg wegneemt, je opeens helderder ziet/voelt/ervaart waar het voor jou over gaat. Immers: purpose ‘vind’ je niet, die ontvouwt zich. Die ontvouwt zich zodra jij gaat resoneren met jouw eigen energie. Klinkt dat cryptisch? Het is eigenlijk vrij simpel… 💯👉 De antwoorden heb je namelijk al. Het is voornamelijk een kwestie van her-inneren. Dit doe je door de ruis van alledag weg te nemen, dichter bij je natuur te komen en vanuit daar geïnspireerd in beweging te komen. Want wie zichzelf even UIT kan zetten, zal AAN gaan. En je zal verrast zijn wat er zich ontvouwt. Kortom, hoogste tijd om weer eens lekker uit je Plato te gaan. Viel spass!  At first I planned to write something about how I devoted one week of my 'working time' to charity. But I couldn't get the message out of my pen.
As I felt it's nothing to brag about, and it shouldn't be about me. The real thing I'd like to share is: 0) everybody has their story & struggles. Albeit some of us more (physically) visible. 1) everybody has something to bring into the mix. Time, money, network, talent and perhaps most importantly... presence. 2) contributing your something is a choice. Big or small, already a smile or 'thank you' can go for miles. 3) it's an everyday attitude. Not just this one week a year. Jim, Elke, Emma and ALL others... thank you for sharing the blast and learning about life while spending an incredible time on the slopes. Take care, together. Shall we? :) https://www.bibianmentelfoundation.nl/en/motivate/mentelity-games/  👉 “Mijn intuïtie zegt dat we rechtsaf moeten” - in de meeste boardrooms nog geen doorslaggevend argument.
Feiten, cijfers, argumenten, business cases en grafieken. Hoe harder de data, hoe succesvoller jij je keuzes verkocht krijgt intern. Stakeholders en management teams draaien op deze data-driven, rationele aanpak. 📉📐 Maar vertelt deze data het hele verhaal? Want we weten allemaal stiekem dat de belangrijkste keuzes, zowel voor jezelf, de organisatie als de maatschappij niet alléén met het hoofd worden gemaakt. Maar ook vanuit wijsheid, intuïtie, gevoel. Ook dat is data. ℹ📉 We moedigen elkaar weliswaar aan met gezegdes als “volg je hart”, “vertrouw op je onderbuikgevoel”, maar hoe doe je dat in een zakelijke context die fluisterend het tegenovergestelde schreeuwt? Dat terwijl het verbinden van die beide werelden (harde en zachte data, ratio en intuïtie, zin en zaken, purpose en profit) nu relevanter wordt dan ooit. Want wees eens eerlijk, hoe zouden jouw keuzes als leider eruit zien… ...als je echt alle informatie tot je beschikking zou nemen? ...als je het vertrouwen ontwikkelt om vanuit die informatie te gaan sturen? Sta daar eens bij stil. Dát is pas vooruitgang. [Op de afbeelding zie je de hoogste (ivoren) toren van Nederland: Rembrandt Toren Amsterdam]  Regenerative, conscious, connected, cyan… adjectives on future leadership fly around fast! Do I really need to choose?
Don't think so... I mean, they all promote permeable boundaries, illustrating the inclusive power of this bunch. So why draw hard lines in describing them? Some commonalities: 🎹 reality is no longer black or white but a range of grey tones on that very spectrum 🤝 appreciation of value over profit. Moving from shareholder-first to serving the whole. Understood from the mind: “we must create value to ensure profit”. Understood from a deeper level: “we are part of a living system, in which the intrinsic quality of every element impacts the quality of the whole”. Therefore: 🌱 leadership is as much about nurturing as it is about structuring 💛 wholeness is key Yes, it’s about re-integrating the mind with the body. Only then you’ll be able to connect to our #VOCA reality and take your lead towards inclusive prosperity. My conclusion on this sunny Friday: #leadership is both/and, not either/or. Combining facts ánd intuition, rationality ánd spirituality, performance ánd play. Great outcome for someone who is not a fan of choosing 🤸♀ Enjoy your weekend!  “Kom je buitenspelen?” – in mijn jeugd het ultieme startsein voor onbezorgd avontuur. Vol overgave die speeltuin van het leven in.
Maar ik groeide op en werd verstandiger. Meer gericht op prestatie en 'juiste keuzes’. Altijd aan en overal bij: borrels, feestjes en ‘nog ff naar t Leidse’. Work hard, play harder. Te gek! Maar stiekem miste ik daar ook wel wat in. Namelijk échte speelruimte. Ruimte om de teugels te vieren, mezelf te inspireren en te ontsnappen aan de hectiek. Ik trok vaker naar de natuur. In mijn geval voor skiën en trailrunning, maar dat had van alles kunnen zijn. Door een ‘natuurlijke break’ in te lassen, werden zelfs complexe zaken overzichtelijker merkte ik. Mijn les: work hard, but play smarter! Vanuit die visie ontstond het idee van Buitenspelen. Met Buitenspelen creëren we speelruimte in drukke levens en nemen we je 24 uur mee in de natuur. Met elementen van spel, avontuur en reflectie organiseren we inspirerende minibreaks en team- en leiderschapsdagen. Wel even goed om te noemen... je wordt niet thuisgebracht. Maar we beloven dat je rijker terugkomt dan dat je kwam. Work hard, play smarter... |
SHARING MY REFLECTIONS ON LIFE, LEADERSHIP AND ENTREPRENEURSHIP.
As published before on LI. 
Archives
October 2023
|